Contact:

Niek Vermeulen – Simon de Mirabellostraat 17, 9000 Gent
09/225 30 13 – niekvermeulen@telenet.be

Hadewijch De Saar: desaarh@hotmail.com

Link: www.prinsenhof-gent.be

Activiteiten:

Bestuur:

Ere-Deken: Herman Vannieuwenhuyse
Ere-Dekenin: Nadine Barridez
Deken: Niek Vermeulen
Dekenin: Hadewych De Saar
Baljuw: Eddy Van Ertvelde
Secretaris: Danny De Paepe
Penningmeester: Ann Eeckhout
Cultureel Coördinator: Joos Claus
Archivaris: Wim Vens
Materiaalmeester: Rudy De Bleecker
Bestuurslid: Christiaan Gillis
Coördinator Stuurgroep: Jaak Van Vooren

Geschiedenis

Van Prinselijke hovingen tot arbeiderswijk

“Toen zag ik pas dat Prinsenhof de naam was van jouw straat” zong wijlen Wim De Craene in zijn ode aan “Rosanne”. Prinsenhof is inderdaad zo goed als de enige straatnaam die nog verwijst nar het kasteel en de hovingen waar de wieg van de latere keizer Karel heeft gestaan. Pas later werd dat de benaming voor heel de wijk tussen Patershol en Elisabeth-Begijnhof.

Misschien dat de haatliefde verhouding van de Gentenaars met “hun” keizer er iets mee te maken heeft maar behalve “de donkere poort”, de vroegere ingang van het domein, zijn er omzeggens geen restanten of getuigenissen van de eens zo royale residentie bewaard gebleven.

Het Prinsenhof werd gebouwd in het tweede kwart van de 15^de eeuw en was eigenlijk een enclave, een apart domein waar de wetten van de stad geen vat hadden. Het zou tot 1776 duren eer de stad het domein kon verwerven maar een jaar later werd het al weer verkocht aan een industrieel consortium. Wat er toen nog overbleef van de oorspronkelijke residentie werd in 1834 ook nog eens verwoest door brand.
In het begin van de 19^de eeuw kreeg heel Gent zijn industrieel karakter en ook in het Prinsenhof getuigen de machinekamers, het ketelhuis en de vierkante schouw van de katoenspinnerij nog van die toentertijd niet uit te spuiten expansie.
Net als in het Patershol werd de hele wijk vrij snel volgebouwd met arbeidershuisjes.

Merkwaardig gegeven is dat op een relatief kleine oppervlakte ontzettend veel historische getuigen zoals Rabot, Lievekaai, Augustijnenklooster, de tuin van de Karmelieten, de Berg van Barmhartigheid, het Gewad en Bachtenwalle mede het stadszicht bepaald hebben maar zelden als “onderdeel” van de Prinsenhofwijk genoemd worden.
In het laatste kwart van de 20^ste eeuw werden daar ook nog een het Arcatheater, jeugdherberg De Draecke, het theatercomplex Tinnenpot, de brug der Keizerlijke geneugten en het buurthuis in het Zilverhof aan toegevoegd.
Afgezien van de Burgstraat zijn er in deze buurt geen handels- of horecazaken. Pas in 1982 werd het bestaande buurtcomité omgevormd tot dekenij met de bedoeling meer impact te krijgen op de toen geplande renovaties. Net als het Patershol werd ook Prinsenhof uitgeroepen tot herwaarderingsgebied en ijverde de dekenij onder andere voor de heraanleg van het Prinsenhofplein.

Tot begin de jaren 90 stond het standbeeld van keizer Karel aan het uiteinde van de Reep en keek de bronzen vorst stuurs richting Sint-Baafsabdij die hij nota bene in 1540 had laten afbreken en vervangen door een kasteel om zijn Spaanse legioenen te huisvesten.
In 1993 kreeg het standbeeld van keizer Karel zijn nieuwe, vaste stek waar het echt wel thuis hoort: op het Prinsenhofplein.

Locatie: